Η καμπάνα άρχισε να χτυπάει για τον Εσωτερικό Κανονισμό Εργασίας

Συνάδελφοι,

Στο κρίσιμο και αφιλόξενο για τους εργαζόμενους τοπίο που καθημερινά χειροτερεύει, θεωρούμε ότι δεν υπάρχει η πολυτέλεια των συνδικαλιστικών αντιπαραθέσεων. Ότι αυτό αποτελεί απλά βούτυρο στο ψωμί της κάθε διοίκησης, της κάθε κυβέρνησης.

Γι' αυτό το λόγο περιμέναμε μια εβδομάδα για να δούμε την αντίδραση του Συλλόγου μας πάνω στην καταστρατήγηση του Εσωτερικού Κανονισμού Εργασίας που πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα με τη απόφαση του διοικητικού δίδυμου Κατσουρίδη Σούκου με την οποία τοποθετήθηκε συνάδελφος με μικρότερο βαθμό, προϊστάμενος συναδέλφου με μεγαλύτερο βαθμό.

Και περιμέναμε την αντίδραση πολύ περισσότερο γιατί σε λίγες μέρες έχουμε την διαπραγμάτευση του Εσωτερικού Κανονισμού Εργασίας.

Όταν λοιπόν ανεχόμαστε και δεχόμαστε να κουρελιάζεται με αυτόν τον τρόπο ο Κανονισμός Εργασίας που υπάρχει και έχει ισχύ νόμου, πως θεωρούμε ότι πρόκειται να γίνει η διαπραγμάτευση για την τροποποίησή του;

Συνάδελφοι,

Σε λίγο διάστημα, πληθαίνουν οι ενδείξεις, ότι οι επαγγελματίες καταστροφείς της Εταιρίας δεν θα βρίσκονται στη θέση τους. Θάρθουν κάποιοι άλλοι που το μέλλον θα δείξει την πορεία τους όπως καθορίζεται πια κάτω από τη βαριά σκιά της τράπεζας.

Όταν όμως οι πανηγυρισμοί τους για τα τεράστια κέρδη που πέτυχαν θα ξεφουσκώσουν κάτω από το βάρος της αμείλικτης πραγματικότητας που λέει ότι οι εξαγορές των συμβολαίων ζωής σου δίνουν μεν τεράστιο κέρδος μέσα από την απελευθέρωση των αποθεμάτων που κρατούσε η Εταιρία, αλλά καταστρέφουν τον ιστό της επιχείρησης, όταν οι ασφαλισμένοι στον κλάδο αυτοκινήτων θα μετριούνται στα μεγέθη μιας μικρομεσαίας ασφαλιστικής Εταιρίας, όταν οι αθρόες ακυρώσεις και μη ανανεώσεις βιομηχανικών και οικιακών κινδύνων του κλάδου πυρός αναγνωστούν με μάτι αντικειμενικό τότε θα καταλάβουμε όλοι μας ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός.

Τότε λοιπόν, όταν ο κόσμος μας θα καίγεται όταν τα γεφύρια πίσω μας θα κόβονται, εμείς θα μετράμε τις απώλειες και θα συνεχίζουμε να αναπολούμε στοχαστικά τις μέρες τις παλιές, μοιραίοι κι' άβουλοι αντάμα, προσμένοντας ίσως κάποιο θαύμα που όμως δεν θαρθεί…

Γιατί όπως λέει και ο ποιητής θα πρέπει να κατέχουμε, ότι μονάχα εκείνος που παλεύει το σκοτάδι μέσα του θα 'χει μεθαύριο μερτικό δικό του στον ήλιο.

Συναδελφικά

Η Σ.Ε. της "Ριζοσπαστικής Πρωτοβουλίας"