Καλωσορίσατε στο Blog Συζήτησης της "Ριζοσπαστικής Πρωτοβουλίας". Καλή Περιήγηση!

Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Antonio Gramsci: Ενας επαναστάτης

Ο Αντόνιο Γκράμσι (Antonio Gramsci)-(κωμόπολη Άλες Σαρδηνίας, 22 Ιανουαρίου 1891 — Ρώμη, 27 Απριλίου 1937) ήταν Ιταλός φιλόσοφος, συγγραφέας, πολιτικός και πολιτικός επιστήμονας.

Ήταν ο τέταρτος γιος σε μια οικογένεια με επτά αγόρια, με πατέρα τον αλβανικής καταγωγής Φραντσέσκο Γκράμσι (η οικογένειά του μετανάστευσε γύρω στα 1700 στη Νότια Ιταλία), χαμηλόβαθμο δημόσιο υπάλληλο και μητέρα του την Πεππίνα (Τζιουζεππίνα) Γκράμσι, κόρη εφοριακού υπαλλήλου. Σπούδασε με υποτροφία που κέρδισε στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο. Εκεί μυήθηκε στις σοσιαλιστικές ιδέες και στα 1913 έγινε μέλος του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Σε πολύ μικρό διάστημα αναδείχτηκε σε καθοδηγητικό στέλεχός του. Το 1914 παίρνει το πτυχίο του και τον επόμενο χρόνο περνά στη σύνταξη της σοσιαλιστικής εφημερίδας του Τορίνο «Η Κραυγή του Λαού» και λίγο αργότερα στη σύνταξη του κεντρικού οργάνου του Σοσιαλιστικού Κόμματος «Εμπρός» (Avanti-αρχισυντάκτης τού οποίου είχε διατελέσει παλαιότερα ο αρχικώς σοσιαλιστής, από αναρχικό πατέρα και μετέπειτα φασιστής Ιταλός δικτάτορας Μπενίτο Μουσολίνι) και της «Νέας Τάξης».

Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Πρωτομαγιά

Συνάδελφε,

Ευτυχώς που δεν είμαστε σαν τους εργάτες που μαζεύουν φράουλες στη Μανωλάδα.

Αυτοί καταδέχονται και παίρνουν όσα λεφτά τους προσφέρει το αφεντικό.

Αυτοί καταδέχονται και δουλεύουν παραπάνω από το οκτάωρο. Μπορεί και δέκα και δεκατέσσερις ώρες την ημέρα.

Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

Η Επανάσταση των Γαρυφάλλων

“Σαράντα οκτώ χρόνια είναι πολύς καιρός για οτιδήποτε, πόσο μάλλον για μια δικτατορία. Μια τόσο γερασμένη κατάσταση είχε ως αποτέλεσμα μια επανάσταση σχεδόν ουτοπική”. 

25 Απρίλη 1974. Στρατιωτικό κίνημα προοδευτικών αξιωματικών εκδηλώνεται τις πρώτες πρωινές ώρες και αποκαθιστά τη δημοκρατία στην Πορτογαλία, μετά από 48 χρόνια. Το κίνημα ήταν σχεδόν αναίμακτο, με τέσσερις μόλις νεκρούς. Έμεινε στην ιστορία ως «Επανάσταση των Γαρυφάλλων» (Revolucao dos Cravos), επειδή πολλοί στρατιώτες είχαν τοποθετήσει στις κάννες των όπλων τους γαρύφαλλα, με την προτροπή των εξεγερμένων πολιτών.

Η Πορτογαλία από τις 26 Μαΐου 1926 στέναζε κάτω από στρατιωτική δικτατορία, μετά την ανατροπή του εύθραυστης δημοκρατίας. Επικεφαλής αναδείχθηκε ο καθηγητής οικονομικών Αντόνιο ντε Ολιβέιρα Σαλαζάρ, ο οποίος κυβέρνησε από το 1932 έως το 1968, όταν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την εξουσία για λόγους υγείας. Ο Σαλαζάρ οραματίστηκε το «Νέο Κράτος», ένα καθεστώς με πολλά στοιχεία φασισμού. Τον διαδέχθηκε ο καθηγητής Νομικής Μαρσέλο Καετάνο, ο οποίος κυβέρνησε μέχρι την πτώση του καθεστώτος.

Κυριακή 21 Απριλίου 2013

Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να ξεχάσουμε...

46 χρόνια πέρασαν απο την βίαιη επιβολή της χούντας των αμερικανόφερτων συνταγματαρχών στην Ελλάδα.

7 μαύρα χρόνια για την πατρίδα μας, για τους ανθρώπους της. 7 χρόνια που η μεγάλη σιωπηλή πλειοψηφία των συμπολιτών μας κάθησε φρόνιμα και συνεμορφώνονταν "προς τας υποδείξεις".

Χάρη σ' αυτή τη μεγάλη σιωπηλή πλειοψηφία η χούντα εγκαθίδρυσε ενα καθεστώς φόβου και ανελευθερίας στη χώρα μας.

Και όσοι δεν δέχτηκαν να σκύψουν το κεφάλι; Όσοι δεν βολεύτηκαν κάτω απο την μπότα των στρατιώτικών;

Γυάρος, Λέρος, Ζάτουνα, Ωρωπός, Μπουμπουλίνας, μερικά μόνο απο τα κολαστήρια του καθεστώτος όπου χιλιάδες άνθρωποι υποβάλονταν σε βασανιστήρια για τις ιδέες τους, τότε τα χρόνια που όλα "τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά".

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Σήμερα που περίπου το 1/3 των συμπολιτών μας λένε οτι τα πράγματα ήταν καλύτερα επι χούντας, σύμφωνα με σημερινή δημοσκόπιση της "Ελευθεροτυπίας", φαίνεται οτι η μεγάλη σιωπηλή πλειοψηφία που ανέχτηκε και δέχτηκε τη διχτατορία είναι πια έτοιμη για μια άλλου τύπου χούντα.

Τη χούντα του μνημονίου, της εξαθλίωσης εκατομμυρίων Ελλήνων, των χιλιάδων οικονομικών αυτοκτονιών, της βίαιης μείωσης του βιωτικού επιπέδου, της σωτηρίας των τραπεζιτών, της διχτατορίας του κεφάλαιου.

Πότε άραγε αυτοί οι συμπολίτες μας μπορεί να πάψουν να μένουν σκυφτοί, απαθείς θεατές της ζωής τους;
Οι περισσότεροι απ' αυτούς ποτέ...
Όπως έγραφε ο Βόλφ Μπίρμαν: Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ’ όνειρά του αναζητεί,
τον έχω βαρεθεί...

Και οι άλλοι; Το άλλο 70%;  Μπορούμε να σταθούμε αποφασιστικά στα πόδια μας για "να μπορέσουμε και πάλι να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω απ' την Ελλάδα"; Για να μπορέσουμε να στείλουμε στο διάολο αυτούς που μας κυβερνούν σήμερα υποταγμένους; Να γίνουμε η μεγάλη δημοκρατική συμμαχία που θα φέρει την ανατροπή της χούντας του μνημονίου;

Θα δείξει...


Σάββατο 20 Απριλίου 2013

Τάσος Λειβαδίτης

Γιος του Λύσανδρου και της Βασιλικής, γεννήθηκε στην Αθήνα το βράδυ της Αναστάσεως του 1922 είχε τέσσερα μεγαλύτερα αδέρφια, μια αδερφή και τρεις αδερφούς. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όμως τον κέρδισε η λογοτεχνία και συγκεκριμένα η ποίηση. Ανέπτυξε έντονη πολιτική δραστηριότητα στο χώρο της αριστεράς με συνέπεια να εξοριστεί από το 1947 έως το 1951. Στο Μούδρο, στη Μακρόνησο και μετά στον Αϊ Στράτη κι από κει στις φυλακές Χατζηκώστα στην Αθήνα, απ' όπου αφέθηκε ελεύθερος το 1951. Το «Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου» θεωρήθηκε «κήρυγμα ανατρεπτικό» και κατασχέθηκε. Τελικά το δικαστήριο (Πενταμελές Εφετείο Αθηνών, 10 Φεβρουαρίου 1955) τον απάλλαξε λόγω αμφιβολιών.
«Γι’ αυτό σου λέω.
Μην κοιμάσαι: είναι επικίνδυνο.
Μην ξυπνάς: Θα μετανιώσεις.
»


Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Το θέμα είναι τώρα τι λες...

Και τι μας νοιάζει; Αυτή θα ήταν η πρώτη εύκολη απάντηση που θα μπορούσε να δώσει κάποιος για το αν οι τράπεζες και πιο συγκεκριμένα η Εθνική και η Eurobank θα καταφέρουν να βρουν το 10% της συνολικής αύξησης του μετοχικού τους κεφαλαίου, προκειμένου να μην ενταχθούν πλήρως στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Και τι μας νοιάζει την ώρα που οι ίδιες οι Τράπεζες έχουν περιφρονήσει το ανθρώπινο δυναμικό τους, που έχουν προχωρήσει σε μειώσεις μισθών, που έχουν ακυρώσει κατακτήσεις και δικαιώματα δεκαετιών, που έχουν προχωρήσει σε ανανέωση του προσωπικού τους μέσα από εταιρίες ενοικίασης προσωπικού ή παροχής δήθεν εργολαβικών εργασιών.

Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

Ένα αφιέρωμα στον Bobby Sands

Σήμερα πέθανε η Μάρκαρετ Θάτσερ. Είναι νομίζω η πιο κατάλληλη στιγμή να θυμηθούμε τον Bobby Sands, τον Ιρλανδό αγωνιστή που φυλακίστηκε και βασανίστηκε απο το Θατσερικό καθεστώς και πέθανε μετά απο 66 μέρες απεργία πείνας στα 27 του χρόνια. Τον ακολούθησαν στο θάνατο άλλοι εννιά σύντροφοί του:

Ληστεία τραπέζης, μετά φόνου

Παρασκευή 5 Απριλίου 2013

Η καμπάνα άρχισε να χτυπάει για τον Εσωτερικό Κανονισμό Εργασίας

Συνάδελφοι,

Στο κρίσιμο και αφιλόξενο για τους εργαζόμενους τοπίο που καθημερινά χειροτερεύει, θεωρούμε ότι δεν υπάρχει η πολυτέλεια των συνδικαλιστικών αντιπαραθέσεων. Ότι αυτό αποτελεί απλά βούτυρο στο ψωμί της κάθε διοίκησης, της κάθε κυβέρνησης.

Γι' αυτό το λόγο περιμέναμε μια εβδομάδα για να δούμε την αντίδραση του Συλλόγου μας πάνω στην καταστρατήγηση του Εσωτερικού Κανονισμού Εργασίας που πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα με τη απόφαση του διοικητικού δίδυμου Κατσουρίδη Σούκου με την οποία τοποθετήθηκε συνάδελφος με μικρότερο βαθμό, προϊστάμενος συναδέλφου με μεγαλύτερο βαθμό.

Και περιμέναμε την αντίδραση πολύ περισσότερο γιατί σε λίγες μέρες έχουμε την διαπραγμάτευση του Εσωτερικού Κανονισμού Εργασίας.

Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Επίκαιρη Ερώτηση της βουλευτή α’ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Μ. Μπόλαρη για το απαράδεκτο καθεστώς των ενοικιαζόμενων εργαζόμενων

Επίκαιρη Ερώτηση της βουλευτή α’ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Μ. Μπόλαρη για το απαράδεκτο καθεστώς των ενοικιαζόμενων εργαζόμενων


Αθήνα 02/04/2013
Προς τον κ. Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας

Οι «ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι» ή «εργαζόμενοι μέσω εταιρειών προσωρινής απασχόλησης» είναι το μοντέλο φθηνού και ευέλικτου εργαζόμενου, που εισήχθη σε τράπεζες και μεγάλες επιχειρήσεις τα τελευταία χρόνια και δυστυχώς τείνει να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Πρόκειται για εργαζόμενους οι οποίοι προσλαμβάνονται από ενδιάμεση εταιρεία (άμεσος εργοδότης) με αποκλειστικό σκοπό να «δανειστούν» για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε άλλη εταιρεία (έμμεσος εργοδότης).