Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Εδώ και τρία χρόνια, άλλοτε με τις ομιλίες μου εντός Βουλής, άλλοτε εκτός, άλλοτε με συνεντεύξεις ή αρθρογραφία, έχω διεξοδικά και τεκμηριωμένα τοποθετηθεί για αυτή τη βαρβαρότητα, αυτή την ανωμαλία, πολιτική, θεσμική, οικονομική και κοινωνική που επιβάλλεται στην πατρίδα μας και το λαό μας.
Σε όλη αυτήν την πορεία των τριών χρόνων η προσέγγισή μου ήταν άκρως πολιτική, ακόμη και όταν εισήγαγα σκληρές εκφράσεις στο δημόσιο βίο, όπως η “κατοχική βουλή”. Έκφραση που σήμερα μαζί με την “κατοχική κυβέρνηση”, αποτελούν λογικά συμπεράσματα του λαού μας.
Εκφράσεις όπως “γκαουλάιντερ” για την ξένη επιτροπεία που έχει επιβληθεί στην πατρίδα μας και που αποδεικνύουν τη μετατροπή της σε νεοαποικία και άρα το περιορισμένο της κυριαρχίας της, δεν ακούγονται μόνο από στόματα αριστερών ή με τη συναισθηματική φόρτιση που γεννά μια διαδήλωση που χτυπιέται βίαια και ανελέητα.
Εκφράσεις όπως “γκαουλάιντερ” για την ξένη επιτροπεία που έχει επιβληθεί στην πατρίδα μας και που αποδεικνύουν τη μετατροπή της σε νεοαποικία και άρα το περιορισμένο της κυριαρχίας της, δεν ακούγονται μόνο από στόματα αριστερών ή με τη συναισθηματική φόρτιση που γεννά μια διαδήλωση που χτυπιέται βίαια και ανελέητα.
Ακούγονται και γράφονται από έγκριτα χείλη ή από έγκριτο ευρωπαϊκό τύπο.
Ήδη, όχι ένας επαναστάτης ή ένας επαναστατημένος ή ένας αντιεξουσιαστής, αλλά η Γαλλίδα υπουργός Πολιτισμού χαρακτήρισε τραγωδία αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, με αφορμή το κλείσιμο της ΕΡΤ.