Παραίτηση των μελών της Ριζοσπαστικής Πρωτοβουλίας απο το Δ.Σ. του Συλλόγου

Συνάδελφοι,

Η συμμετοχή ή καλύτερα η μη συμμετοχή των εργαζόμενων τόσο στην Γενική μας Συνέλευση, όσο και στην διαδικασία της ψηφοφορίας για τις αλλαγές στο Καταστατικό του Συλλόγου έδειξε για μια φορά ακόμα την αδιαφορία της πλειοψηφίας των συναδέλφων για την συλλογική δράση, για την συναδελφική αλληλεγγύη.

Η καταψήφιση ακόμα και της τυπικής πρότασης για την διαχείριση των χρημάτων του Συλλόγου από τον Ταμία του, που σημειωτέον υπήρχε στο καταστατικό του Συλλόγου από την ίδρυσή του, ήταν ακόμα μια ένδειξη για το τι αντιπροσωπεύει ο Σύλλογός μας, για την μεγάλη μερίδα των συναδέλφων μας.

Η παράταξή μας, η «Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία», θεωρεί ότι δεν μπορεί να καταλαβαίνουμε ότι ψιχαλίζει όταν σε φτύνουν.

Όταν μια ομόφωνη πρόταση του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου δεν συναντά την αποδοχή των εργαζόμενων, τότε σίγουρα δεν μπορεί να πιστεύουμε ότι είναι στραβός ο γιαλός. Κατά την άποψή μας η μόνη πράξη ευθύνης και στοιχειώδους ευθιξίας πρέπει να είναι η συνολική παραίτηση του Διοικητικού Συμβουλίου, πρόταση την οποία καταθέσαμε σήμερα στη συνεδρίασή του. Οι παρατάξεις ΔΑΚΕ και ΚΟΙΝΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ επιφυλάχθηκαν να τοποθετηθούν στο επόμενο Δ.Σ. που θα γίνει την Πέμπτη 14/2, ενώ η ΠΑΣΚΕ απέρριψε την πρότασή μας.

Πάρα πολλές φορές έχουμε επισημάνει την βασική μας συνδικαλιστική θέση που συνοψίζεται σε δυο λέξεις: «Όλοι μαζί».

Θεωρούσαμε και θεωρούμε ότι χωρίς κοινή προσπάθεια, χωρίς μαζική συμμετοχή, χωρίς διάθεση αλληλεγγύης μεταξύ μας δεν μπορούμε να καταφέρουμε το παραμικρό.

Ιδιαίτερα σε αυτή, την πολύ δύσκολη περίοδο για τους εργαζόμενους, η συμμετοχή όλων μας είναι το μόνο στοιχείο που μπορεί να μας κρατήσει όρθιους.

Δυστυχώς η άποψη, η διάθεση και η συμμετοχή των συναδέλφων μας δείχνει ότι η θέση μας αυτή είναι σήμερα απλά και μόνο ένα ευχολόγιο.

Ότι η μεγάλη «σιωπηλή» πλειοψηφία θεωρεί δεδομένο οτιδήποτε θετικό γίνεται, θεωρεί ότι οι αγώνες είναι απλά και μόνο κάτι που αφορά κάποιους άλλους, θεωρεί ότι δεν είναι διατεθειμένη να σφίξει και να κρατηθεί από το χέρι του διπλανού, να φτιάξει μια δυνατή αλυσίδα, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις εκείνες που θα δώσουν την μεγαλύτερη δυνατή διαπραγματευτική δυνατότητα στον Σύλλογο το επόμενο κρίσιμο διάστημα. Η τυπική πια συμμετοχή πολλών συναδέλφων στο συνδικαλιστικό μας όργανο δεν είναι κάτι που μπορεί να περάσει απαρατήρητο.

Το γεγονός ότι στις Γενικές Συνελεύσεις του Συλλόγου μετά βίας συμπληρώνεται ο ικανός αριθμός μελών για να πραγματοποιηθεί, ενώ στις συγκεντρώσεις που προκαλεί η Διοίκηση γίνεται το αδιαχώρητο, στέλνει σε όλους μας ξεκάθαρα μηνύματα.

Η παράταξή μας τιμά όλους εκείνους τους συναδέλφους μας που επιμένουν χρόνια τώρα να συμμετέχουν, να νοιάζονται και να στηρίζουν συλλογικές προσπάθειες, αλλά δυστυχώς παραδεχόμαστε ότι δεν αποτελούν την πλειοψηφία των εργαζόμενων.

Από την πλευρά μας, δεν είναι αυτός ο συνδικαλισμός που πιστεύουμε. Η καταγραφή μας δηλαδή σε ένα μητρώο μελών ονομάτων που όμως στα καλέσματα του Συλλόγου γυρνούν την πλάτη, βολεμένοι σε μόνιμα άλλοθι και δικαιολογίες. Δεν θεωρούμε ότι φταίνε οι «άλλοι». Πιστεύουμε ότι φταίμε «εμείς»

Εγώ, εσύ, αυτή, αυτός, όλοι μας δηλαδή, που θα έπρεπε να είμαστε δίπλα - δίπλα, είμαστε σήμερα χώρια, πιστεύοντας ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε την παραμικρή κοινή προσπάθεια.

Δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να είμαστε απλά ένα μέρος της ατομικότητας, έτσι για να λέμε ότι είμαστε συνδικαλιστές που εκπροσωπούμε ονόματα εργαζομένων.

Σήμερα όσοι συμμετείχαμε στο ψηφοδέλτιο της παράταξής μας, υποβάλαμε τις παραιτήσεις μας από το Δ.Σ. του Συλλόγου, αρνούμενοι να συνεχίσουμε να συντηρούμε και να διαιωνίζουμε απαθείς, μια φθίνουσα πορεία συλλογικής δράσης.

Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι πρόκειται να αποσυρθούμε, ότι θα κάτσουμε στον καναπέ μας, ότι θα αναζητήσουμε τη βολή μας.

Αντίθετα θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για να ξανακερδίσουμε την συλλογικότητα και την αλληλεγγύη, πολύτιμα στοιχεία της έννοιας «συνάδελφος».

Θα συνεχίσουμε να πιστεύουμε ότι οι αριθμοί δεν μπορεί να μπαίνουν πάνω από τους ανθρώπους.

Θα συνεχίσουμε να θεωρούμε ότι ο Σύλλογος πρέπει να συσπειρώνει το σύνολο των εργαζόμενων που θα συμμετέχουν ενεργά, που θα κρίνουν αλλά και θα στηρίζουν τις αποφάσεις και τις πρωτοβουλίες του, τις αποφάσεις και τις πρωτοβουλίες όλων μας.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι αυτό δεν θα παραμείνει μια πλατωνική ουτοπία.

Ελπίζουμε η λέξη αλληλεγγύη να μπορέσει να γίνει πράξη και να μην μένει απλά ένα λήμμα στο λεξικό

Ότι θα μπορέσουμε όλοι μας να σηκώσουμε ξανά τον ήλιο της συλλογικότητας….

Συναδελφικά

Η Σ.Ε.