Καλωσορίσατε στο Blog Συζήτησης της "Ριζοσπαστικής Πρωτοβουλίας". Καλή Περιήγηση!

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Κάποιες σκέψεις για το 35ο συνέδριο της Γ.Σ.Ε.Ε

Σε λίγες μέρες στην Αλεξανδρούπολη διοργανώνεται το 35ο συνέδριο της ΓΣΕΕ.
Της Συνομοσπονδίας δηλαδή των εργαζόμενων στον ιδιωτικό παραγωγικό τομέα της οικονομίας.

Εκεί που υπάρχουν τα μεγαλύτερα προβλήματα εργοδοτικής αυθαιρεσίας, εκεί που οι ελαστικές μορφές απασχόλησης έχουν την τιμητική τους, εκεί που οι απλήρωτες υποχρεωτικές υπερωρίες αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι του εργασιακού χρόνου, εκεί που το ΣΕΠΑ δεν έχει σχεδόν καμία παρέμβαση.

Εκεί λοιπόν που θα έπρεπε να υπάρχει όχι απλά ένα δυναμικό παρόν της ΓΣΕΕ, εκεί που θα έπρεπε να υπάρχει συνδικαλισμός ανάγκης και όχι συνδικαλισμός σαλονιού, έχουμε βιώσει τα προηγούμενα χρόνια μια πλήρη σχεδόν απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος, έχουμε βιώσει την αδιαφορία και την περιφρόνηση των εργαζόμενων εξ αιτίας αυτού.
Στην εποχή που το μεγαλύτερο κομμάτι του λαού μας πλήττεται ανελέητα από τις μνημονιακές πολιτικές, στην εποχή της πλήρους σύγχυσης των πολιτών, όλοι μας ξέρουμε ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός», ότι τα συνδικάτα που εξέθρεψαν την γραφειοκρατία έχουν καταρρεύσει στην συνείδηση του κόσμου.

Ότι γίναμε κομμάτι της προϊούσας διαφθοράς του πολιτικού συστήματος κινούμενοι στην ουρά του. Ότι οι συνδικαλιστές είναι από τα πιο βολεμένα κοινωνικά στρώματα.
Το 35ο συνέδριο της ΓΣΕΕ θα πρέπει να επανατοποθετήσει το ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος, το ρόλο των συνδικαλιστικών στελεχών.
Ή θα το κάνουμε ή θα αυτοκαταστραφούμε
Αν θέλει να γίνει πραγματική οργάνωση εργαζομένων και όχι απλά και μόνο ο βραχίονας του κομματικού κράτους και των κομμάτων στα συνδικάτα.

Θα πρέπει να ανασχεδιάσει τις κατευθύνσεις της, τις προτεραιότητές, τη στρατηγική της. Θα πρέπει να στραφεί και να σταθεί όχι απλά δίπλα αλλά να μπει με αποφασιστικό τρόπο στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα. Θα πρέπει να σταθεί όχι απλά απέναντι στην όποια κυβερνητική εξουσία αλλά να  πολεμήσει για τον εργαζόμενο, τον άνεργο τον συνταξιούχο.

Το να πάμε και να καταγράψουμε απλά τους συσχετισμούς των παραταξιακών δυνάμεων είναι κάτι για το οποίο οι ελάχιστοι ακόμα εργαζόμενοι που προσβλέπουν στην λογική του συνδικαλισμού θα μας φτύσουν με την πιο χοντρή ροχάλα που έχουν. Και θα συνεχίσουν οι καρεκλοκένταυροι συνδικαλιστές να λένε ότι εκπροσωπούν τους εργαζόμενους, χωρίς όμως τους εργαζόμενους.

Η στροφή της ΓΣΕΕ θα πρέπει να αποτυπωθεί με τον πιο καθαρό και ηχηρό τρόπο στην κοινωνία. Θα πρέπει να υπάρξει η πλήρης ανατροπή των συνδικαλιστικών πρακτικών της. Και αυτό θεωρώ ότι είναι η τελευταία ευκαιρία να γίνει.

Να προσανατολιστεί το εργατικό κίνημα παράλληλα σε κινηματική και διεκδικητική παρέμβασή του. Και εδώ η θέση της «Αυτόνομης Παρέμβασης» θα πρέπει να είναι αταλάντευτη σε αυτή την κατεύθυνση.

Για τις δυνάμεις μας, που θέλουν να επαγγέλλονται ότι είναι ένα κομμάτι της κοινωνίας που εξεγείρεται, που θέλουν να επαγγέλλονται ότι στόχος τους είναι η αντίσταση της κοινωνίας, είναι η τελευταία ευκαιρία να μπουν μπροστά.

Θα πρέπει να εκφράσουμε στην ΓΣΕΕ όσους δεν έχουν  φωνή. Τους συναδέλφους μας με ελαστικές ή επίφοβες μορφές απασχόλησης και τους άνεργους συμπολίτες μας.

Αλλαγή προσανατολισμού της ΓΣΕΕ από τον σημερινό γραφειοκρατικό συνδικαλισμό, από τον συνδικαλισμό των δημοσίων σχέσεων σε κινηματικό.

Καμπάνια στους χώρους εργασίας με στόχο στην διάρκεια της θητείας της Συνομοσπονδίας να έχουν γίνει συγκεντρώσεις – παρεμβάσεις σε όλους τους εργασιακούς χώρους με πάνω από 50 εργαζόμενους.

Να επαναφέρουμε την πρόταση για ενοποίηση των δυο τριτοβάθμιων οργανώσεων καθώς και κατεύθυνση για συγχωνεύσεις ομοσπονδιών.

Στόχευση της δράσης της Συνομοσπονδίας στις ελαστικές μορφές εργασίας που φαίνεται ότι αυξάνονται με ραγδαίο ρυθμό.

Προώθηση συνδικαλιστών από τον αμιγώς ιδιωτικό τομέα στα όργανα της Διοίκησης της ΓΣΕΕ.
Ανάδειξη και νέων στελεχών της παράταξης στα πρωτοβάθμια – δευτεροβάθμια και στο τριτοβάθμιο όργανο. Να σταματήσουμε να λειτουργούμε στην λογική της συνδικαλιστικής επετηρίδας.

Ασυμβίβαστο κορυφαίας στελεχιακής κομματικής θέσης και  συνδικαλιστικής ιδιότητας στελέχους σε δευτεροβάθμια – τριτοβάθμια όργανα.

Γιάννης Πετσαλάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου