Στο πορτοφόλι μου έχω κάτι λιγότερο από
δέκα ευρώ… Ευτυχώς με την κόρη μου τη Μαρίνα έχουμε καθιερώσει έναν κουμπαρά
και ότι ξέμπαρκο βρίσκουμε σε ψιλά, το πετάμε εκεί μέσα… Πρέπει να έχει καμία
δεκαριά ευρώ και εκεί… Ευτυχώς την προηγούμενη εβδομάδα, σε μια μέρα βροχής και
γκρίνιας, πήγαμε βόλτα στο σούπερ μάρκετ και αγοράσαμε ρύζι, μακαρόνια και τόνο
σε προσφορά… Έχω και δύο τρία εβαπορέ από αυτά που βάζουμε στον καφέ, ζάχαρη,
αλεύρι… Θα τη βγάλουμε την εβδομάδα… Ευτυχώς…
Πριν λίγο έβλεπα στο Facebook Ένα βίντεο
Ισπανών που έκαναν πορεία διαμαρτυρίας υπέρ των Ελλήνων και όλοι μαζί
τραγούδησαν το «άξιον εστί»… Τα μάτια μου γέμισαν με δάκρυα και ένας κόμπος
δέους ανέβηκε ψηλά στο λαιμό μου φέρνοντας έναν λυγμό για ανάσα… Η κόρη μου
έπαιζε μαζί με τον Αχιλλέα και παρέα χόρευαν το χοντρό μπιζέλι που χορεύει
τσιφτετέλι και γελούσαν… Ναι γελούσαν!! Γελούσαν ευτυχισμένα, όπως τους αξίζει,
τόσο στα δικά μου όσο και σε όλα τα παιδιά του κόσμου…