Καλωσορίσατε στο Blog Συζήτησης της "Ριζοσπαστικής Πρωτοβουλίας". Καλή Περιήγηση!

Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

Έλεος πιά!

Συνάδελφοι

Λόγω της "τέλειας" πλέον οργάνωσης της Εταιρίας μας, από τις 11/3 δεν μπορούμε να παραδώσουμε τα νέα συμβόλαια ζωής στους ασφαλισμένους μας και συνεπώς δεν μπορεί να πληρωθεί η πρώτη απόδειξη γιατί δεν φροντίσαμε έγκαιρα να έχουμε εξώφυλλα (κλασέρ) για τα συμβόλαια ζωής!!!!!!

Ο αριθμός των συμβολαίων ξεπερνάει τα 1600 μέχρι σήμερα.

Έτσι όχι μόνο δεν μπορούμε να εισπράξουμε ασφάλιστρα, αλλά και οι παραγωγοί δεν μπορούν να εισπράξουν τις αμοιβές τους.

Σταματήστε κύριοι της Διοίκησης να αποδομείτε συστηματικά την εικόνα και την φήμη της Εταιρίας μας. Η ευθύνη σας είναι τεράστια.

Συναδελφικά
Η Σ.Ε. της "Ριζοσπαστικής Πρωτοβουλίας"

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Τείχη


Κυλινδρικές χαραγματιές με

ανθρωπάκια γύρω γύρω

να τις κοιτούν απορημένα.

Αρώματα χρεοκοπημένων αισθημάτων

ίπτανται πάνω από σκυμμένα κεφάλια

που χορεύουν στον ήχο

μιας άτεχνης συγχορδίας από κρουστά.

Στην ορχήστρα βατράχια

κοάζουν, ισιώνοντας τη γραβάτα τους.

Στη σκηνή καλούν έναν έναν

να σωπάσει, κάτω απτο λευκό, τεχνητό φως.

Ξεχάσαμε τη φάλαγγα τότε που

προστάτευες τον διπλανό

με τη δική σου ασπίδα.

Ωστόσο, καμιά ανησυχία όσο

χαϊδεύουμε πολύχρωμες οθόνες.

Ασφαλείς, στην πλάνη μας

και γύρω τείχη χορταριασμένα.

Κάποιος ρώτησε πόσο κοστίζουν

κι εκείνα γκρεμίστηκαν αθόρυβα

σαν τα βλέμματα που χαμηλώνουν

κάτω απτο λευκό, τεχνητό φως.


Γιώργος Γιαλούρης

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Δελτίο Τύπου Πρωτοβουλίας Κατοίκων Πειραιά για τις Παραλίες, Φρεαττύδα & Βοτσαλάκια

ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΤΟΥ ΓΙΑΛΟΥ ΤΑ ΒΟΤΣΑΛΑΚΙΑ


  • ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ               
  • ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΓΛΕΝΤΙ                
  • ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ -Φέρνουμε τα φαγητά μας
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ:
  • Η Ορχήστρα της Σχολής του Γιώργου Κότσαρη
  • Μπάντα του δρόμου με χάλκινα
  • Η Συλλογική Κουζίνα "Ο Άλλος Άνθρωπος"
  • Το Ανταλλακτικό Παζάρι Βιβλίων Συντάγματος (φέρτε βιβλία για ανταλλαγή)
      και άλλες συλλογικότητες, κινήσεις πολιτών και πρωτοβουλίες.

18/03/2013 ΜΕΤΑ ΤΙΣ 12:00 ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ "ΒΟΤΣΑΛΑΚΙΑ"


Οι Πειραιώτες αντιστεκόμαστε στην ιδιωτικοποίηση, στην εμπορική εκμετάλλευση, στην τσιμεντοποίηση και την περιβαλλοντική υποβάθμιση των ακτών μας.
Ζητάμε η Δημοτική Αρχή σε ανοικτή διαβούλευση με τους κατοίκους να αναπλάσει ήπια και να συντηρεί τις παραλίες, διατηρώντας τον ελεύθερο - δημόσιο - κοινόχρηστο χαρακτήρα τους με μοναδικό κριτήριο τις ανάγκες των πολιτών.
Στις Δημοκρατίες οι εκλεγμένοι Δήμαρχοι εκπροσωπούν τις Κοινωνίες, ΟΧΙ τα συμφέροντα και τους επιχειρηματίες.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ:



Κάποιες σκέψεις για το 35ο συνέδριο της Γ.Σ.Ε.Ε

Σε λίγες μέρες στην Αλεξανδρούπολη διοργανώνεται το 35ο συνέδριο της ΓΣΕΕ.
Της Συνομοσπονδίας δηλαδή των εργαζόμενων στον ιδιωτικό παραγωγικό τομέα της οικονομίας.

Εκεί που υπάρχουν τα μεγαλύτερα προβλήματα εργοδοτικής αυθαιρεσίας, εκεί που οι ελαστικές μορφές απασχόλησης έχουν την τιμητική τους, εκεί που οι απλήρωτες υποχρεωτικές υπερωρίες αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι του εργασιακού χρόνου, εκεί που το ΣΕΠΑ δεν έχει σχεδόν καμία παρέμβαση.

Εκεί λοιπόν που θα έπρεπε να υπάρχει όχι απλά ένα δυναμικό παρόν της ΓΣΕΕ, εκεί που θα έπρεπε να υπάρχει συνδικαλισμός ανάγκης και όχι συνδικαλισμός σαλονιού, έχουμε βιώσει τα προηγούμενα χρόνια μια πλήρη σχεδόν απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος, έχουμε βιώσει την αδιαφορία και την περιφρόνηση των εργαζόμενων εξ αιτίας αυτού.
Στην εποχή που το μεγαλύτερο κομμάτι του λαού μας πλήττεται ανελέητα από τις μνημονιακές πολιτικές, στην εποχή της πλήρους σύγχυσης των πολιτών, όλοι μας ξέρουμε ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός», ότι τα συνδικάτα που εξέθρεψαν την γραφειοκρατία έχουν καταρρεύσει στην συνείδηση του κόσμου.

Ότι γίναμε κομμάτι της προϊούσας διαφθοράς του πολιτικού συστήματος κινούμενοι στην ουρά του. Ότι οι συνδικαλιστές είναι από τα πιο βολεμένα κοινωνικά στρώματα.
Το 35ο συνέδριο της ΓΣΕΕ θα πρέπει να επανατοποθετήσει το ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος, το ρόλο των συνδικαλιστικών στελεχών.
Ή θα το κάνουμε ή θα αυτοκαταστραφούμε
Αν θέλει να γίνει πραγματική οργάνωση εργαζομένων και όχι απλά και μόνο ο βραχίονας του κομματικού κράτους και των κομμάτων στα συνδικάτα.

Θα πρέπει να ανασχεδιάσει τις κατευθύνσεις της, τις προτεραιότητές, τη στρατηγική της. Θα πρέπει να στραφεί και να σταθεί όχι απλά δίπλα αλλά να μπει με αποφασιστικό τρόπο στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα. Θα πρέπει να σταθεί όχι απλά απέναντι στην όποια κυβερνητική εξουσία αλλά να  πολεμήσει για τον εργαζόμενο, τον άνεργο τον συνταξιούχο.

Το να πάμε και να καταγράψουμε απλά τους συσχετισμούς των παραταξιακών δυνάμεων είναι κάτι για το οποίο οι ελάχιστοι ακόμα εργαζόμενοι που προσβλέπουν στην λογική του συνδικαλισμού θα μας φτύσουν με την πιο χοντρή ροχάλα που έχουν. Και θα συνεχίσουν οι καρεκλοκένταυροι συνδικαλιστές να λένε ότι εκπροσωπούν τους εργαζόμενους, χωρίς όμως τους εργαζόμενους.

Η στροφή της ΓΣΕΕ θα πρέπει να αποτυπωθεί με τον πιο καθαρό και ηχηρό τρόπο στην κοινωνία. Θα πρέπει να υπάρξει η πλήρης ανατροπή των συνδικαλιστικών πρακτικών της. Και αυτό θεωρώ ότι είναι η τελευταία ευκαιρία να γίνει.

Να προσανατολιστεί το εργατικό κίνημα παράλληλα σε κινηματική και διεκδικητική παρέμβασή του. Και εδώ η θέση της «Αυτόνομης Παρέμβασης» θα πρέπει να είναι αταλάντευτη σε αυτή την κατεύθυνση.

Για τις δυνάμεις μας, που θέλουν να επαγγέλλονται ότι είναι ένα κομμάτι της κοινωνίας που εξεγείρεται, που θέλουν να επαγγέλλονται ότι στόχος τους είναι η αντίσταση της κοινωνίας, είναι η τελευταία ευκαιρία να μπουν μπροστά.

Θα πρέπει να εκφράσουμε στην ΓΣΕΕ όσους δεν έχουν  φωνή. Τους συναδέλφους μας με ελαστικές ή επίφοβες μορφές απασχόλησης και τους άνεργους συμπολίτες μας.

Αλλαγή προσανατολισμού της ΓΣΕΕ από τον σημερινό γραφειοκρατικό συνδικαλισμό, από τον συνδικαλισμό των δημοσίων σχέσεων σε κινηματικό.

Καμπάνια στους χώρους εργασίας με στόχο στην διάρκεια της θητείας της Συνομοσπονδίας να έχουν γίνει συγκεντρώσεις – παρεμβάσεις σε όλους τους εργασιακούς χώρους με πάνω από 50 εργαζόμενους.

Να επαναφέρουμε την πρόταση για ενοποίηση των δυο τριτοβάθμιων οργανώσεων καθώς και κατεύθυνση για συγχωνεύσεις ομοσπονδιών.

Στόχευση της δράσης της Συνομοσπονδίας στις ελαστικές μορφές εργασίας που φαίνεται ότι αυξάνονται με ραγδαίο ρυθμό.

Προώθηση συνδικαλιστών από τον αμιγώς ιδιωτικό τομέα στα όργανα της Διοίκησης της ΓΣΕΕ.
Ανάδειξη και νέων στελεχών της παράταξης στα πρωτοβάθμια – δευτεροβάθμια και στο τριτοβάθμιο όργανο. Να σταματήσουμε να λειτουργούμε στην λογική της συνδικαλιστικής επετηρίδας.

Ασυμβίβαστο κορυφαίας στελεχιακής κομματικής θέσης και  συνδικαλιστικής ιδιότητας στελέχους σε δευτεροβάθμια – τριτοβάθμια όργανα.

Γιάννης Πετσαλάκης

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

Γιατί το δυτικό πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο μισούσε τον Τσάβες

Πριν ένα μήνα, δημοσιεύτηκε στο New Statesman, ένα άρθρο για τον Τσάβες, γραμμένο από τον Ρίτσαρντ Γκοτ, ένα ιστορικό και δημοσιογράφο, βαθύ γνώστη της Λατινικής Αμερικής, ο οποίος είχε γνωρίσει προσωπικά αυτόν τον ηγέτη και έχει γράψει ένα βιβλίο γι’ αυτόν. (Hugo Chavez and the Bolivarian Revolution, Verso, 2005). Ο Ρίτσαρντ Γκοτ δεν είναι τυχαίος δημοσιογράφος. Στο τέλος του κειμένου, σας παρουσιάζουμε μερικά ενδιαφέροντα βιογραφικά στοιχεία του.

Ένα πέπλο θλίψης και επικείμενης τραγωδίας έχει τυλίξει τις πόλεις και τα χωριά της Βενεζουέλας καθώς ο Ούγο Τσάβες βαδίζει προς το θάνατο. Αυτή η εξαιρετικά σημαντική προσωπικότητα, που επί χρόνια αντιμετωπιζόταν από τη Δύση σαν παλιάτσος ή σαν σοσιαλιστικό πυροτέχνημα, ξαφνικά άρχισε να αντιμετωπίζεται με σεβασμό.
Αυτό που δεν έχουμε ακόμα καταλάβει είναι ότι ο Τσάβες ήταν ο πιο σημαντικός ηγέτης που εμφανίστηκε στη Λατινική Αμερική μετά την κατάκτηση της εξουσίας από τον Φιντέλ Κάστρο τον Ιανουάριο του 1959.Τέτοιοι επιφανείς και χαρισματικοί άνθρωποι δεν εμφανίζονται συχνά στην ιστορία και το αποτύπωμά τους διαρκεί δεκαετίες.
Γράφω και μιλώ για τον Τσάβεζ, τον οποίο θαυμάζω, από τότε που πρωτοεμφανίστηκε ως επαναστάτης πολιτικός στα μέσα της δεκαετίας του ΄90. Ο άνθρωπος αυτός ήταν φορέας δύο ισχυρών λατινοαμερικανικών παραδόσεων της δεκαετίας του ’60: της μνήμης των αριστερών αντάρτικων κινημάτων εκείνης της περιόδου, που εμπνέονταν από τον Τσε Γκεβάρα και την Κουβανική Επανάσταση (και φυσικά, τον Κάστρο) και την εμπειρία της διακυβέρνησης από αριστερούς αξιωματικούς του στρατού, κυρίως του στρατηγού Χουάν Βελάσκο Αλβαράδο στο Περού και του στρατηγού Ομάρ Τορίχος στον Παναμά. Επίσης εξέφραζε το ρεύμα του αριστερού εθνικισμού στα αριστερά λατινοαμερικανικά κόμματα, το οποίο συχνά ήταν καταπιεσμένο στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, αλλά ποτέ δεν βρέθηκε μακριά από την επιφάνεια.

Καλό ταξίδι σύντροφε Τσάβες...

Ένας μικρός φόρος τιμής σε έναν αγωνιστή σύντροφο.


Οι ιδεολογικές πολιτικές διαφορές, πρέπει να κρίνονται πάντα με βάση το έμψυχο υλικό που έχει στα χέρια του ο επαναστάτης. Κι ο Τσάβες ήξερε να διαχειριστεί αυτό το υλικό και μπράβο του! Κατάφερε πάρα πολλά για τον φτωχό λαό όχι μόνο της Βενεζουέλας, αλλά και όλης της Λατινικής Αμερικής. Και είχε και το ήθος ενός ανδρός που ξέρει και τη θέση του και το ρόλο του, σε αντίθεση με τα δικά μας σκουπίδια της εξουσίας.


https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1461111

Ένα παραμυθάκι για τις εκλογές της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών

Από το τεύχος Φλεβάρη 2013 του περιοδικού "Ιδιωτική Ασφάλιση".

Σάββατο 2 Μαρτίου 2013